önünü alamam artık, kılını kıpırdatma elin kolun bağlı daha bi' gidere yatkın halükarlar gözüme fer, mütassıp dumana dair mahiyet mi lazım önüne boyuna düşünmekle düşmek aynı kabus o gün o gündür susup duramamak bi' meziyet birçok meziyetten muzdaripken o günlerin hatırası fasarya nerden baksan görünmüyor bakamamamın tandansıyla uykusuzluk eziyet erinliğine yarıkala ölüm kumarı dönüldüğüne inanıp, pespaye bir soluksuzluk yolcuğuna hediye ediliyor tükettiğin ömür ne diye üşütüyorsa ardıç altı ben de ne yaptığımı bilememekle suçluyorken öldüm hoşçakallar birikti ne ektiysem boy verince avuçlarımı biçti, sükun gerek özünde konuştuğumu duyamıyorken ödün verip sustu dil rutubet tenime tüm gücüyle kustu kin istikametim karıncadan pis bir hali gözümün önüne serdi acımadan yanıldığımın ismi hariç özüme döndüm tutukluğumu dışta tut hissi dahil teşekkürün kaçı yalan elimi kolumu çöz, uyandım artık duvarsız da düşüp durur virakuatra bugün dikensiz de yaşayabildin, diz çökülsün huzurunda selametin cefası bin ruble değiştiğime inandıkça bitikliğime varsayımsız yakın durma varsayımlarım olası halin alt eşiği duyumsamam örselendi sabaha karşı dört gibiydi delilik halim porselen bacaklarımdan gıcırtılar eşlik etsin tutsak olsam kurtuluşum parmaklığın kim olduysak güruh alışamamış ,suçlu değil bu ruh günahlarım namütenahi, dalga dalga ötenazik bi' huy bu yazık biliyorum ense köküme rüzgar ektiğin tüm zamanı avuçlarıma damlatıp da felaketine yol al elvedası olmuyorsa tüm bakışlar ürkek sürüldüğüm bu topraklar kanımı emer bir de kayıplarımı sorar vocal by rekkostal | produced by Heredot recorded at hopeArt

beraberinde bir sedef tutar tutar koltuk altı, tek tarafta gezer diken bulup sırt dönüp sis üstünde uyur uyurgezer namüsait unuttuğunu hatırlamak meşakkatli bir sebep ertelendi tüm baharlar bu kez ölüm geçmez sol taraftan hasıl buna karşın beyhude bir fırtınayla uyku çökse dizlerim tutar kolumdan gözkapağıma bu kent değse kurtuluştan uzaklarda mahvolurum bir yokuş sonunda nöbetleyen virajlar da okşuyordu cüzzam kokan sağ yanağımı eminim bir yemin kadar da değilmiş ki ödettiğin mavi şehrin elmacık kemiğini avuçlarımda saklıyorum avuçlarım parçalansa ne rüzgarla buluştururum ne kumlarla zaten avuçlarım ketum manidar bi savrulmayla ya sessizce uyurum ya duymam bu gürültünün yeminini her hangi cevap aramaz sükunet de duyulmuyor karşı kaldırımdan kuzey mahalleden ihraç oldu uyurgezer kuzey mahallesiz elbet ölüme karşı koymaz masamda silgi tozları kuzeyde yel vazgeçip gider mi aman deyip bu sen değilsin kül 'gri rengi elbisendi parmak aram evin nasıl ayrı kalır sol yanında naçizane akan nehir tamam bi' nebze çanak tuttu ahu dünler katlanıp merama sırıttığıma dair övündüğümü unutmaman komik değil kaybettiğime dövünmem gözbebeğine yansıyan tüm gölgelerden güdümlen en yakından ağaç bilir beni altı mevsim bıkmadan güz olsa sabrı takdirlere şayan hatta bulutlara boynum ince barışamam ki yağmuruyla, özürlerim gökyüzüyle yüzgöz olsun payitaht bu külden adam bari gül de hüzün çöksün amiyane yıkıldığıma dövünüyordu daha ne olsun ha virane meskeninde toprak at da düşünemeyip külleriyle son kez ölsün vocal by Rekkostal | produced by Chevki recorded at hopeArt

can sıkıcı damlalar yaklaşıyor ivmesini düşürmeden, ense köküme rüzgar ekmek yeğ bu dakikada. bu ben değilim, enkaz üslerinde ihtiyacım gömülmemek midesiz bi vantrilokken sessizliğime bakıp gülümsedim nerdeyim ben, külle doğdum şikayetim sen temelli yağmur yürümemekle bitmiyordu yarın öncesiyle görüşüyor gibiydi sükunetine misafir oldum gölgesiz bu mahrumiyet, ne diye üşütüyordu ardıç altı ödün vermemekten kaçamıyordu sabrım altı üstü susup susup güldüm neyin cürmü bu, sırtta manidar bi' kambur düşündüğümüz aynı, nadir olsa dahi ne haddime en gecinden varsayarsam ölüm ömür çekip korku üflüyordu titrek dizlerime sabaha karşı uyudum düşlerimde sürünedur sönmeyizya düşünüyorken istesem de karanlıkla barışamam ben daha ne denli üşüteceksen üşüt git bu memleketten bıktım artık tahammül etmek ne mümkün cevap beklemezken konuşamazdım özür say bu teşekkürü anlamından firar etti gurur yakamı bırak avuçların kesik kesik kan, avuçlarından ufka süzülüyor sanki parmak aralarımın müdavimi birçok okyanustan muzdaripken kıyılarına gözüm kör sözüm sana, bu ben değilim ayak tabanım gidilmesi gerekenleri ihmal ediyor gibi. halim vaktim de seyahatine son vermeli artık. bükülesi ne boyun, incinesi ne bilek. gidiyor olma değil, ulaşmaya çalışma. vücuden dirençsizim yutkunuyorum avaz avaz tükettiğim kadar tükendim azalıyorum yavaş yavaş meramı küskün edip felaketi görememiştim aymazsı palavralar sabah sabah tadımı kaçırdığın için de teşekkürler ihtiyar bu nara uygun adımlarla mahşer yerine uzandı ayak bileklerime bi' ses gelip gitme diyor güvenmiyorum dönüp dönüp gidememekten usandım vocal by Rekkostal | produced by Armando recorded at hopeArt

sabahın ilk ışıkları geceme taciz henüz başarmaktan aciz etim vücuduma yenik uykusuz bir uyurgezer sırtlıyor bu çorak kumu adım karınca, kirli ellerimi saklıyorum "sorarsa"lar yokum benim imtihanım adım adım yenik düşmek güze merhametim ağaç kadar ihanetim sararmaksa asıl suçlu ben değilim o mevsimin hüznü sebep yerlebir baharlar cüzzam etti, çıkılmayan baharlar kadar yalansa, ses tellerim intiharı sufle etsin güç değil gerekliyse alışırım bu topraklara ağaç kadar katlanılmaz olmasın ey gökyüzü yağışların gözyaşımı gizlemiyor sahi turkuaz mı rengin adın yarımağızla söylenmiyor yudum yudum tüket kanımı belki öyle bir sebeple oynar donuk gözkapaklarım sahi kanatlarım pare pare çırpınır mı çare değil kan akması daha ne denli bahaneler ayaklanır zahmet olmaz umarım o sehpada unuttuğun kehribarla küf kokusu rutubeten küser kemiklerim çürüyedursun ben elbette koşaradımla uzaklaşırım kusura bakmadıysan unuttum bil gücüne dahi gidemiyorken kapat gözünü mavi ışık ışık damarlarıma yansıyorsun senin şehrin namüsait umutlarımın yeşermesine sırta semer, ayaklarıma pranga daimalar uzaklardan asla gibi kararmayan şakaklardan fırtınalar kana çalıyor (bana) ait olmayan bu parmaklarım tükenen o kalemlerden haraç alıyor ortasında gündönümü üç kuruşluk ömür parmak hesabıyla uyuşmuyor bu diz talan böyle günde tüm bataklar ellerimden temiz tamam sağ yanağımı feda ettim yeminime o balkonlar öc kokuyor tutmadığım yemin kadar kül grisi parmak aram, izmarit ve is böyle ayazlarda ayrı kalamaz ani korkularım sonbahardan iz tenime yanıldığını hissediyorum yavaş yavaş soluksuzum sararmaktan vazgeç artık ağaç vocal by Rekkostal | produced by Celil Kul recorded at hopeArt

ne için bu kez deliliğime ramak kala intiharlara diş bilemeye gayretim evvel dizlerim üstüne zift çekilesi yorgunluğumun üstesi tembel her ne kadar ki bi' tebessüm haline ısınamıyorsam gözsıvısına o hayli soğuğum ertelemek de bi' çözümdür elbet gitmeyi ister bavulum, yalansı tümceme içtenlikler bilmiyorum nemelazım dışsesim itmene rağmen yürümüyorum ben belki camel kokmasa unuturdum tükenen bej kentimin avlusunu siyatiğimin güneyine göç verip üstüne üstlük uykuya küskünüm kemkümüm aşikar ses tellerimin titreşimine özlem duyadur ben içsese mütalaa vermeye razıyım keşik edip üzerine düşeni de görev et kuzinemin ateşine harın gölgede es geçiyorum ürpererek bağrına basmamanı haftalık ödevim tastamam ölmek heyhat birdenbire avam olmama içgüdüsüne yaslanarak söylüyorum bu ne gitmek hastalık hastası körpeye yekpare sebep sakarin tablete düşmeli tekdüze güdüm bilmiyorum nemelazım öngörüm üçkuruş üstü de kumbara istifi zapturaptı kaldıramam gelmeyin üstüme cüzzama cilt çürütüyorum hemzemin evhamlarının saç teli boynuma dolaşır kurtuluş önleri üstelik duymama gayreti gösteririm gizlemeden bilmiyorum nemelazım eşgüdüm üç kere çözersem beş kere düğüm düşmeyin üstüme cildime cüzzam başka bi ben katıyoken kimbilir ben kim değilim adımlarım ileriyi kestiremiyor ödünç aldığım tüm bendışılığı geri vereceğim bir gün, yeminler olsun kolu kesik bi virtüözüm becerik yoksunu külden bir adam aklıma yatan her sıfata küsüm ben kim değilim bilmeme gayreti gösterip dirsek çürütesi gizlere olağanca tavım nefesim kesildi lombozu açın vapura kaçık bir küf giriverir evham saçarak monşer; neyin nesi bu baston elden ayaktan çekilene dek azami kutbunu değiş derim oluşan avanelik medcezir etkisi göğüs kafesini metaya döken bir kurban hangi sebeplere diz çökebilir anlamıyorum bi'şekil geçmişi unut peşin peşin vocal by Rekkostal | produced by Furkan Karakılıç recorded at hopeArt

beşe on kala bastım elvedayı, çektim kapıyı tamam da kurana el basayım ki gitmedim bir anda yalan dolan zamandan anla, halimden anla deniz sandala küser gücenmez asla, halden anlar çekmiyor işte çekmiyor bozuk antenler kravat nerede, aklım beş karış havada krizantemler kokla katbekat traventende kağıttan gemiler yürüttüğüm boklu derelerde halden anlamaz bu gemiler kıyıya uzak yaşar ben gibi sen gibi de değilim yeminlerle boğula boğuşa kucaklaşan zehrini ciğerlerimin panjurlarını yakıp yıkıp soluttuğun odamda kahroluşun devrimi üstüm başım paçavradan gayrı redingotum naçar kalır hayli zamanla ağırlaşan saçakların buz çivisi mavi sahi o yüzden mi delip geçti tarih tekerrüründen ödün verse bari yalan lotus kokan sakal konuşamaz, soluyamaz tam görünür yarım adam zamana para basıp da yatan bi' kör kumarbazın uykusunda karabasan bi' köz koyar avuçlarına yarım sahi yarı masal bi' diren bari hazan kızıl külüm mazgal ağzı saat 9.07 bi' ses gelip gitme dedi ensemizden yakalanıp da asıldığımız vestiyerde adımlarım umut sunar gümüş tepsilerde kalenderler dayan derler orak kuşan buğday ambarında hayallerden için için gidenlerden, gidip gelenlerden bana düşlemekten ziyade hayaller ver sanki yok sanki yok hiç hayır ıslak değilim yağma yağmur payihat bu, şahbaz ah edip kovul bu mezar kokan damarlardan hangi tarih hangi batıl hangi kaldırımların şahikası kambur öyle bakma kolalı gömlek, üste taşlı redingotum şöyle böyle üryan misal topuklarım yüküme naralı sabaha doğma, anladın sen elim kolum bağlı parmak aram örümcek ağları peki ya rüzgar nereden esti, yönümü şaşırdım her bi' resmin tuhaftır ki kötü bi' espri narkolepsi anlattıklarımsa manyakça kurgu hepsi mazallah öyle gülüşün var ki, görsen hanzo dersin yalancının en alası der ki derdim yok essah gelişigüzel tipsizin biriydim kanımca dar kesimli kot ve kül desenli redingot derin yol iyi kaptanımdır ancak gemim yok nedendir ki, tam körüm herkese güvenirim bi' hayli bonkörüm uzun tırnak aralarımda iran şarap likörü buraya kadarmış, bi' varmış bi' yaşanmış her şey yalanmış -mış, gülümsemek de varmış boşverin, zehrimizi akıttığımız reçelliğin zamanı yaşayın zaman şimdi, zaman geçen değil battığım zararın içindeyim kafiyesiz nazım biçimleri çıkamadığım işin içindeyim vocal by Rekkostal, İkra | produced by Type Wheel recorded at filomüzik

burası o dünya değil benim doğum yılıma hiçbir asır kısmen yakın değil mütalamın ilk onaltı cümlesi yamalak yarım zaman zaman değil ayın beşi nasır kaplı mevsim eylül hiç olamamışlık ağır bastı yine yine küfürlerim hangi kulakların pası kime değdi ani rehavetin külfetiyle sözün biri avuçlarım su toplasın yüz yıkasın kiri suretin de kusur etmemiş ki sus konuşmasın dilin daha biçare evimvari bir yer olduğunu bilir kimi, dimi tüketmemen ölmemen demek değil filizlenip boy verirken dallarım mı erir daha neler çıkar as paltonu portmantoya geç otur şöyle kafam hayli şişik zaten konuş biraz seni duymuyorken kızmam şekersiz neskafemde yıldız tozu bitmiyorken kusmam ondan öyle suskunum henüz nadasa doyamamışken fırtınalar biçme kusur senin değil benim özür kadar mağrur iken teşekkürler içme yutkunamazsın parıltıdan halliceyken kararmaktan kurtul öyle uzak değil aslı astarında gözüm gözlerimde uzaklara meyil bu kaptanla tanışmıyor sesim dedim pişmanlığı da tekrar hatırlayıp gözyaşıma bandırıp da yeminlerimi yedim ne diye gülümsedin yorgun göz kapaklarımı taklit edip o gün er ya da geç yok olduğumu öğrenirim demiş biri sanma öyle bi rüzgarla esip geçer sabahlar asla edinemez siyahla sevişmeyi bugünün yoğunluğundan uzak tüm hisleri bunak bu ruh kahra yatkın acze mahkum tüm saatler 4'te dursun tüm dikkatim sende aziz kallavi bi dost idim daha en başında adi oldum vocal by Rekkostal | produced by Rekkostal recorded at filomüzik